Gdy coś się dobrze udaje, warto to kontynuować. Dlatego po zeszłorocznym biwaku szczepu o tematyce słowiańskiej, w tym roku komenda Harcerskiego Szczepu Puszczy Barlineckiej zawiesiła sobie wyżej poprzeczkę i w dniach 7-14 lipca 2019 r. zorganizowała letnią formę wypoczynku dla zuchów i harcerzy z Barlinka i okolic.

Wyzwanie było potrójne, gdyż w tym roku jednocześnie w obozie przebywało średnio 38 osób (przy 22 w zeszłym roku), jedna trzecia z nich była w wieku poniżej 12 lat (przy zaledwie kilku rok temu), a tegoroczna fabuła obejmowała świat po wielkiej katastrofie (postapokaliptyczny).

Najważniejszymi funkcyjnymi podczas biwaku byli: phm. Marta Motucka – komendantka, pwd. Kuba Syroka – z-ca komendantki ds. programowych, pwd. Paulina Lis – z-ca komendantki ds. finansowych, pwd. Łukasz Ciszewski - z-ca komendantki ds. wędrowników, ćw. Kornel Grabowski – kwatermistrz, ćw. Wiktor Maizner – oboźny oraz Mateusz Ostapczuk HO i druhna Kamila Prorok – opiekunowie-patrolowi. Dzięki uprzejmości Nadleśnictwa Barlinek mogliśmy czuć się na polu biwakowym w Oknie jak w domu, co potwierdziły kontrole Sanepidu, Państowej Straży Pożarnej i policji, za co dziękujemy. Program biwaku opierał się na przygotowaniu uczestników do radzenia sobie w sytuacji, gdy zwykłe wygody tj. dostępność energii elektrycznej, bezpieczeństwa, bieżącej wody, telefonii komórkowej, czy jedzenia znikną.

REKLAMA

Od początku, za zgodą i zachętą ze strony rodziców harcerzy, aparaty telefoniczne znalazły się w depozycie. Następnie kadra biwaku „otrzymała” wiadomość o awarii w elektrowniach najbliższych Barlinkowi, a kolejnego dnia przekazaliśmy uczestnikom również informację o braku zaopatrzenia w sklepach i niepewnej sytuacji w kraju i Europie. Scenariusz ten wcale nie jest nieprawdopodobny, gdyż wystarczy by cząstki pochodzące z silnego rozbłysku słonecznego trafiły w Ziemię i uszkodziły elektronikę oraz transformatory w elektrowniach. Taki rozbłysk miał miejsce np. w XIX wieku, lecz wtedy jedynie sieci telegraficzne zostały przepalone, gdyż innych nie było. Oczywiście reakcja ludności w rodzaju plądrowania sklepów, zamieszek czy problem z brakiem paliwa do agregatów prądotwórczych zostały przyspieszone na potrzeby tygodniowego biwaku, lecz jego celem było również uświadomienie młodzieży jej stopnia uzależnienia od delikatnej techniki.

Pierwsze 2 dni upłynęły nam na budowie obozu. Oprócz namiotów w tym roku postawiliśmy podwójną kabinę prysznicową, piętrową wartownię, półkę na menażki, skład na drewno i huśtawkę. Za materiał do budowy uprzejmie dziękujemy panu Waldemarowi Wawrzynakowi, właścicielowi tartaku w Krzynce. Podczas zajęć programowych przeprowadziliśmy Dzień Łączności we współpracy z barlineckim Klubem Krótkofalarskim SP1KRF i panem Stanisławem Smoleniem. Harcerze mieli możliwość ćwiczyć łączność radiową na falach krótkich, wziąć udział w radiowych łowach na lisa, przesyłać wiadomości za pomocą kubków i sznurka oraz samodzielnie zbudowanego telegrafu. Tego dnia ukonstytuował się też Harcerski Klub Łączności SP1ZHB „Fala” z pwd. Łukaszem Ciszewskim jako szefem.

Następnie przeprowadziliśmy Dzień Robinsona, podczas którego poznawaliśmy tajniki sztuki przetrwania: układania ognisk, rozpalania ich krzesiwem, budowy schronień, znajdowania pożywienia w lesie. Podczas Dnia Ratownictwa zaprzyjaźnieni ratownicy WOPR z Myśliborza zorganizowali pokaz ratownictwa wodnego, a ratownicy ZHP przećwiczyli z uczestnikami przeprowadzanie resustytacji krążeniowo-oddechowej i pierwszą pomoc w prostych przypadkach. Nie zabrakło też gier harcerskich – zwiadu w terenie celem poznania okolicy, podchodów połączonych z poznaniem form ochrony przyrody w Puszczy Barlineckiej, czy leśnej gry nocnej. Znalazł się też czas na dyskusję o tematyce uzależnień i problemów z używkami wśród młodzieży.

Jednak do najbardziej trafionych zajęć należy zaliczyć strzelectwo (z broni pneumatycznej oraz łuku – podziękowania dla sklepu militarnego Safari z Centrum Handlowego Turzyn w Szczecinie) oraz tor „czyszczący” uczestników ze „skażenia radioaktywnego” polegający na ślizgu po macie ze środkiem odkażającym, wypiciu niesmacznego „płynu Lugola”, malowaniem twarzy (na tzw. opaleniznę popromnienną), czołganiu się w masce p-gaz i kombinezonie chemicznym, transporcie na noszach i finalnemu spłukaniu „izotopów promieniotwórczych” na brzegu jeziora.

Poza tym biwak był okazją do wyborów nowych władz szczepu oraz planowania pracy na następny rok 2019/20. Ponadto druhna Marta Motucka otrzymała stopień podharcmistrzyni. Chciałbym też wyrazić wielkie podziękowania za zaangażowanie członkom kadry (kuchnia), oboźnemu (zaangażowanie i „program nocny”), kwatermistrzowi (pilnowanie sprzętu), patrolowym za wsparcie najmłodszych, druhom Adrianowi Kasprowiczowi i Romanowi Karpińskiemu za pomoc i dobre słowo, oraz wszystkim uczestnikom za ich służbę – każdy z 4 zastępów odbywał rotacyjnie służbę polegającą na sprzątaniu, myciu garnków, wymianie wody w umywalniach i miejscu mycia naczyń oraz zadaniach specjalnych. Na zakończenie biwaku wszyscy nowi uczestnicy otrzymali plakietkę Harcerskiego Szczepu Puszczy Barlineckiej, a następnie wszyscy wspólnie z rodzicami i gośćmi wzięli udział w uroczystym ognisku podsumowującym.

pwd. Kuba Syroka HR
komendant Harcerskiego Szczepu Puszczy Barlineckiej

Dodaj komentarz