Nauka tolerancji

Moment, w którym nastolatek uświadamia sobie, że jest homoseksualny może być bardzo niekonkretny – to zwykle pierwsze rozmowy o randkach, o chłopakach i dziewczynach, o uczuciach. W większości przypadków nagłe poczucie odmienności i przerażenie z tym związane powodują, że najczęściej młody gej czy lesbijka starają się udawać „normalnych”. W konsekwencji, rodzice rzadko są świadomi orientacji swojego dziecka, aż do czasu, gdy dochodzi do dramatycznej demonstracji.

Co więc mogą robić rodzice?
Jeżeli nic nie podejrzewają, to faktycznie niewiele, poza tym, że okazywanie w domu jakichkolwiek oznak homofobii czy pogardy dla „tęczowych” to hamulec do jakichkolwiek rozmów na „niewygodne i trudne” tematy. 

Jeśli już jednak czujemy, że nasze dziecko może niekoniecznie jest bardzo ciekawe płci przeciwnej, to pomimo rozczarowania czy nawet rozgoryczenia, które niestety najczęściej towarzyszą tego typu obserwacjom, trzeba za wszelką cenę stworzyć w domu klimat sprzyjający najtrudniejszym wyznaniom – a więc, z naciskiem na tolerancję, na godność każdego człowieka, na prawo do bycia sobą.
Na pewno każdy rodzic będzie w takiej sytuacji czuł się nieco bezradny – dlatego dobrze jest też poszukać pomocy u psychologa, zwłaszcza mającego doświadczenie w seksuologii młodzieżowej. Specjalista może poradzić, jak wesprzeć dziecko, ale również jak zintegrować cała rodzinę, ponad podziałami.

W końcu miłość jest miłością i nasza pociecha musi mieć prawo do walki o nią dla siebie.

REKLAMA

Dodaj komentarz