SZPITAL BARLINEK KOŃCZY 95 LAT
- M. Szczerba - Przybylska
- Odsłony: 3253
Dokładnie 95 lat temu, 03 kwietnia 1929 roku, odbyło się uroczyste otwarcie i poświęcenie barlineckiego szpitala. Jednak zanim napiszemy o samej uroczystości, cofnijmy się nieco, by wspomnieć o istniejących już wcześniej placówkach medycznych.
|
REKLAMA 
|
Przejdźmy do średniowiecza, kiedy to w Barlinku istniał już szpital albo raczej przytułek św. Jerzego. Kolejne powstawały przy ul. Gorzowskiej i Chmielnej. Ten ostatni dysponował 20 miejscami dla chorych, a w ciągu roku udzielał pomocy 150 osobom. Jednak I wojna światowa obnażyła braki w podstawowej opiece medycznej. Nie spełniał on żadnych norm i warunków (nie można było przeprowadzać operacji chirurgicznych). Remonty też nie wnosiły żadnej poprawy.
Ostateczna decyzja o budowie nowego szpitala, zapadała 14 stycznia 1927 roku na posiedzeniu Rady Miejskiej. Jednomyślnie wybrano miejsce położenia przy drodze do Pełczyc. Działka ta, dzięki swojemu położeniu, odznaczała się nieprzeciętnymi walorami krajobrazowymi i pięknymi widokami na okolice miasta. 1 grudnia 1927 roku oficjalnie przekazano plac budowy, a 18 grudnia pierwsze wbicie łopaty rozpoczęło inwestycję. 27 kwietnia 1928 roku zatknięta została wiecha na więźbie nowego budynku i od tamtej pory trwały intensywne prace we wnętrzu nowopowstającej placówki medycznej. Uroczyste poświęcenie i otwarcie szpitala nastąpiło tuż po Wielkanocy, 3 kwietnia 1929 roku o godz. 14.00.
Foto: Archiwum Muzeum w Barlinku
Nowy gmach budził podziw nie tylko swą formą architektoniczną, ale też samym wyposażeniem. Nad głównym wejściem do szpitala, umieszczono napis złożony z pozłacanych liter „Städtisches Krankenhaus”, który kontrastował z czerwoną cegłą i białą stolarką okienną. W holu nie zabrakło czerwonej klinkierowej cegły z niebieskim tynkiem, jednak oko przyciągały przede wszystkim kolorowe witraże. Obok wspomnianego holu urządzono pokój lekarzy, wyposażony w artystyczne meble. Na parterze swoje miejsce znalazł pokój dzienny dla rekonwalescentów i chorych, którzy nie musieli leżeć w łóżkach. Tutaj też mogły odbywać się uroczystości dla pacjentów. Stała tu fisharmonia i radioodbiornik. Pokoje chorych urządzone zostały od strony południowej. W obszernej wystawce dachu mieściła się sala 1 klasy z bardzo efektownym widokiem na jezioro. Przyjmowano tu kobiety wymagające intensywnej opieki przed porodem. Sala ta była też używana jako sala operacyjna.
Foto: Archiwum Muzeum w Barlinku
Nie mniej piękny widok, roztacza się w jadalni dla rekonwalescentów i zdrowych. Na ostatniej kondygnacji usytuowana została leżakownia. Tutaj też położne były pokoje dla pielęgniarek i personelu pomocniczego. Początkowo, szpital liczył 35 łóżek. Później było ich 50. Dzięki takiemu, dość nie wielkiemu zagęszczeniu, a także idealnym rozwiązanym instalacjom wodociągowym i sanitarnym, warunki higieniczne panujące w placówce były bardzo dobre. Jednak najważniejsze było to, że szpital został nowocześnie wyposażony w sprzęt medyczny. Na parterze znajdowała się pracownia rentgenowska o osłoniętych ołowiem ścianach. Na piętrze, zlokalizowano dużą salę operacyjną, a obok niej nieco mniejszą.
Przy bloku operacyjnym mieściło się laboratorium z mikroskopami, polaryzatorem i innymi urządzeniami niezbędnymi do pracy chirurgów. Wewnątrz budynku zainstalowana została winda, a w piwnicy część gospodarcza szpitala z kotłownią, pralnią i kuchnią. W kuchni był duży, wolnostojący piec, a posiłki dostarczano specjalną kuchenną widną. W 1929 roku tuż przy szpitalu, powstał niewielki budynek przeznaczony dla zwierząt hodowlanych i na pomieszczenie dezynfekcyjne. W 1934 roku do budynku dostawiono skrzydło boczne. W latach 1937-1939 na zachód od głównego budynku wzniesiono budynek mieszczący izolatki i przeznaczony dla pacjentów wymagających szczególnej opieki, bądź tych cierpiących na choroby zakaźne.
Foto: Archiwum Muzeum w Barlinku
W okresie powojennym zbudowano łącznik pomiędzy skrzydłami wschodnim i zachodnim budynku głównego, przebudowano kompletnie budynek z lat 1937-1939, a w latach 70-tych wzniesiono nowy budynek mieszkalny dla personelu. Natomiast przy głównej bramie postawiono budynek administracyjny. Lata późniejsze to powstanie Przychodni Rejonowej, aż w końcu 1 marca 2016 roku uroczyście oddano do użytku nową część barlineckiego szpitala. Znalazła tam swoje miejsce izba przyjęć, oddział ginekologiczno - położniczy, specjalistyczne gabinety lekarskie. Z tego budynku można przejść do dwóch starszych części szpitala.
Źródło: Katalog zabytkowych szpitali i placówek opieki społecznej woj. gorzowskiego. Zeszyt 1. Barlinek, szpital. Szczecin 1992.
M.Przybylska
Foto: Grzegorz Solecki - 1991r.
Foto: Grzegorz Solecki - 1992r.
Foto: Grzegorz Solecki - 1992r.
Foto: Grzegorz Solecki - 1992r.
Dodaj komentarz
Wpisy wulgarne, zawierające błędy ortograficzne, hejt, kłótnie, obsceniczne czy obrażające innych komentatorów i naruszające podstawowe zasady netykiety (np. pisane DUŻYMI LITERAMI), nie będą publikowane. Zapraszamy do kulturalnej dyskusji. Nie odpowiadamy na anonimowe komentarze. Zauważyłeś, że któraś opinia łamie prawo lub dobry obyczaj? Napisz do nas redakcja@barlinek24.pl lub użyj przycisku "Zgłoś administratorowi". Publikowane komentarze są prywatnymi opiniami użytkowników. Redakcja nie odpowiada za treść komentarzy. Prosimy nie podpisywać anonimowych komentarzy z imienia i nazwiska. Regulamin komentarzy.Twój komentarz nie został opublikowany? Skorzystaj z fb i komentuj pod postem na naszym profilu B24.
Komentarze
Guest
W Barlinku jest (jeszcze) szpital - za rok może dwa w Barlinku nie będzie szpitala.
Obecny stan finansowy szpitala jest w stanie agonii.
Pacjent (szpital) jeszcze żyje dzięki podłączenia do respiratora (Gmina Barlinek).
Już niedługo w respiratorze zabraknie tlenu (pieniędzy)
Guest
Guest
Guest
Guest
I działa do dziś.
Guest
Guest
Guest