Wencel w Barlinku

W tym miejscu przypomnę tylko, że poeta w roku 2010 wydał dwa zbiory poetyckie: „Podziemne motyle” i „De profundis” oraz zbiór felietonów smakowicie nazwany „Niebo w gębie”.

Czwartkowy wieczór autorski Wojciecha Wencla odbywał się w restauracji Hotelu City Park Barlinek i zgromadził dość liczną grupę miłośników poezji, ale również barlineckie środowiska niepodległościowe i solidarnościowe. W trakcie wieczoru poeta czytał swoje wiersze ze wspomnianych tomów „Podziemne motyle”, a następnie „De profundis”. Między czytaniem i interpretowaniem tekstów padały pytania zarówno od prowadzącego spotkanie, jak i jego uczestników.

REKLAMA

Dotyczyły one najczęściej poezji, inspiracji i fascynacji literackich. Także znaczenia formy i tradycji w twórczości poety z Gdańska. Nie obyło się również bez pytań o genezę powstania ostatniego tomu, który nasycony jest historią, tradycją literacką i romantyzmem. Poeta musiał wytłumaczyć się, dlaczego wszedł w skład Komitetu Honorowego popierającego kandydaturę Jarosława Kaczyńskiego, a także swoje mesjanistyczne odczytanie tragedii smoleńskiej. W sposób wyjątkowy i szczególny zabrzmiał wiersz „Pani Cogito”, dedykowany pośmiertnie Annie Walentynowicz:

Dawno ucichł wspólnotowy śpiew pod bramą
raz na zawsze skonfiskował czas ulotki
do galerii – tych handlowych – tłumy walą
ruski czołg jak stał tak stoi obok stoczni

Może wcale cię nie było na tym świecie
może jesteś wymyślona przez Herberta
byłaś wierna zaręczona z ciemnym kresem
nie umiałaś po salonach się wałęsać (…)

Po dwóch godzinach rozmów o poezji, rozterkach duchowych i historii, nadszedł czas na indywidualne spotkanie z poetą, podpisywanie książek i rozmowy w kuluarach. Okazało się, że na spotkanie dotarł również były poseł PiS, a dziś radny sejmiku wojewódzkiego pan Michał Jach ze Stargardu Szczecińskiego.

Natomiast w piątkowe przedpołudnie w Zespole Szkól Ponadgimnazjalnych nr 1 im. kpt. hm Andrzeja Romockiego odbyło się spotkanie z młodzieżą, które przygotowało Koło Humanistyczne. W spotkaniu wzięło udział około 60 uczniów, w tym również uczniowie barlineckich gimnazjów oraz uczniowie z Pełczyc wraz z opiekunami. W spotkaniu uczestniczyła również dyrekcja szkoły i proboszcz parafii św. Wojciecha ks. Jerzy Brocławik. Na wstępie uczestnicy wysłuchali kilku wierszy Wojciecha Wencla w interpretacji licealistów z koła humanistycznego: Joanny, Karoliny i Michała.

Później wiersze czytał sam poeta i odpowiadał na pytania młodzieży, choć nie tylko. A pytania były bardzo różne; dotyczyły i początków twórczości, tego jak powstawały pierwsze wiersze, ale dnia codziennego poety obecnie. Pytano o dom, żonę i dzieci, ale i znaczenie tytułów poszczególnych tomów. O to, jakiej muzyki słucha poeta i komu kibicuje, wreszcie czy pisze pod natchnieniem, czy na zamówienie? Spotkanie zakończyło się zbieraniem autografów i wspólnym zdjęciem. Jako niespodziankę młodzież przygotowała śpiewaną wersję wiersza Piosenka z tomu „Podziemne motyle”. Interpretacja zrobiła duże wrażenie na autorze. Oto fragment wiersza, w którym łatwo znaleźć biblijne korzenie:

Wyjmij ze mnie oścień śmierci
późną nocą w tym pokoju
wyjmij oścień  z mojej piersi
kiedy usnę z ciężką głową (…)

To był również wyjątkowy czas mojego osobistego spotkania z poetą. Okazało się, że bardzo podobnie odczytujemy tzw. problem życia na prowincji, czyli że nie mamy żadnych kompleksów, a jedynie  przekonanie,  iż Matarnia i Barlinek mogą być centrum wszechświata i naszą Ziemią Świętą. I na koniec jeszcze jeden symboliczny znak, gdy żegnałem pana Wojtka pod pomnikiem Jana Pawła II, świat i Polacy dowiedzieli się o beatyfikacji naszego wielkiego rodaka. W ten sposób zakończenie wiersza „Do Jana Lechonia” nabrało nowego sensu:

ja nie chcę nic innego niech jeno mi płacze
powstańczych wierszy gędźba w zburzonej kantynie
a latem niech się budzą podziemne motyle
a wiosną niechaj Polskę skrzydlatą zobaczę 

W imieniu organizatorów spotkań z poetą, dziękuję bardzo Panu Grzegorzowi Kopaczewskiem za udostępnienie sali w swoim hotelu, a także Panu Stanisławowi Grabowskiemu za wszelką pomoc organizacyjną.

I jeszcze ciekawostka, pan Wojciech Wencel wrócił do domu późną nocą i jeszcze zdążył na swoim blogu umieścić wrażenia z Barlinka, warto zajrzeć na tę stronę.

Krzysztof Komorowski

Foto: Izabela Drewniak

Dodaj komentarz