Miejsce nadziei i pokoju

Parafia była głównym organizatorem wyjazdu. Opiekunem duchowym był ks. Krzysztof Miś z Malborka – Orionista. Pielgrzymką tą zapoczątkowanych zostało kilka rocznic - obchody Nowenny Fatimskiej (które będą trwały do 2017 roku), obchody roku kapłańskiego (który ogłosił w lipcu Ojciec Święty Benedykt XVI) oraz obchody 25 rocznicy kapłaństwa ks. A. Misia. Każdy z jej uczestników zabrał ze sobą do Matki Bożej swoje intencje – prośby, podziękowania. Sama podróż do tak odległego kraju przebiegła sprawnie, bo samolotem (Berlin – Lizbona i powrót) i autobusem.

REKLAMA

Fatima - miejsce niezwykłe. Nie ma tam oszałamiających zabytków architektury, ale co najważniejsze, pomimo tłumów, jest klimat sprzyjający skupieniu i modlitwie. Centrum stanowi olbrzymi plac na krańcach którego zbudowano bazyliki. Pierwszą w 1928 r. - znajdują się tu groby pastuszków; druga ukończona zaledwie kilka lat temu, nowoczesna, która pomieści ponad 8600 osób. Najważniejszym miejscem jest kaplica objawień z 1919 roku, a obok niej w miejscu objawień znajduje się kolumna z umieszczoną statuą Matki Najświętszej.

W tym miejscu codziennie o 21.30 odmawiany jest różaniec, w różnych językach, także polskim, a następnie odbywa się procesja ze świecami. Kulminacyjnym dniem pobytu był 13 lipca, gdyż od maja do października właśnie trzynastego dnia miesiąca Matka Boża objawiała się trojgu pastuszków. O godz. 10.00 miała miejsce koncelebrowana międzynarodowa Msza Św. z uczestnictwem „naszych” księży i rzeszy pielgrzymów z całego niemal świata. W procesji prowadzącej figurę Maryi do głównego ołtarza barlinianie z flagami Polski godnie reprezentowali nasz kraj. Łopotały one pośród wielu innych flag np. włoskiej, portugalskiej, hiszpańskiej. Było to dla nas i innych pielgrzymów z Polski wielkie przeżycie.

Na trasie pielgrzymowania znalazło się wiele interesujących i świętych miejsc. Część z nich związanych bezpośrednio z pastuszkami jak: droga krzyżowa – Valinhos; domy pastuszków w Aljustrel; kościół parafialny w Fatimie – miejsce chrztu pastuszków. Miejsce pobytu Łucji (jedynej z pastuszków, która przez całe swoje długie życie dawała świadectwo objawień) w Ponteverda w klasztorze sióstr Św. Doroty – kaplica objawień i w Coimbrze – w muzeum w klasztorze sióstr karmelitanek gdzie sistra Łucja przebywała do śmierci.

Inne miasta to np. najważniejsze miejsce pielgrzymkowe Europy - Santiago De Compostella w Hiszpanii. W Santiago Bazylika Św. Jakuba Apostoła patrona Europy, a w jej wnętrzu krypta z urną i relikwiami Apostoła Jakuba oraz jego uczniów Teodora i Atanazego oraz w kaplicy głównej srebrny posąg Św. Jakuba. Bazylika jak i całe jej otoczenie, to ogromna przestrzeń „wypełniona” nieustannie przybywającymi pielgrzymami. 

Braga – gdzie na szczycie wysokiego wzniesienia, znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Niepokalanej – Sameiro. W sąsiedztwie równie wysoko położone jest Sanktuarium Bom Jezus – Kalwaria Dobrego Jezusa. Miejsce to słynie z zachwycających kaplic - stacji Drogi Krzyżowej oraz  schodów i tarasów, z których rozpościerają się malownicze widoki na dolinę rzeki Cávado i Bragę.

Batalha – gdzie jest klasztor i kościół Matki Boskiej Zwycięskiej i grobowce władców Portugalii. To przykład gotyku portugalskiego i miejsce „narodzin” stylu manueńskiego. Został wpisany w 1983 r. na Listę Światowego Dziedzictwa Kultury UNESCO.

Nazare – miejscowość rybacka, gdzie w tzw. górnym Nazare znajduje się kaplica Matki Boskiej z Nazare, tuż nad urwiskiem. Dolne Nazare – to kurort z ogromną plażą nad Oceanem Atlantyckim.

Santarem – miejscowość, w której w XIII w. miał miejsce cud eucharystyczny. W ołtarzu głównym znajduje się monstrancja, a w niej ciało – krew Chrystusa.

W ostatnim dniu Lizbona - oczywiście tylko jej niewielki fragment np. Kościół Św. Antoniego (tu się urodził, a następnie przebywał w Padwie), kościół Św. Hieronima, a w nim manueński sarkofag Wasco da Gamy odkrywcy, który jako pierwszy dotarł drogą morską z Europy do Indii.

Jednak podróż dobiegła końca i w blasku słońca (zachód słońca widziany z okien samolotu był jakby  wyraźniejszy, bardziej bliski) pielgrzymi wracali do domów - lepsi, szczęśliwsi, spokojniejsi ..., ale każdy z nadzieją. Może Bóg da, że powrócimy do tych niezapomnianych miejsc.

G. Przybylski
Foto: G. Przybylski I. Pijewski

Dodaj komentarz