Historia Dankowa i jego mieszkańców jest nierozerwalnie związana z przyrodą. Najpierw była puszcza, później pojawili się pierwsi osadnicy, którzy wykorzystali puszczańskie drewno do budowy fortyfikacji i domostw. W miejscu wyciętych drzew posadzili nowe, które do dnia dzisiejszego majestatycznie królują nad Dankowem.

W ten sposób kołowrót historii i dzikie siły natury kręcą się dalej tworząc nowe oblicze dankowskiej ziemi. Danków położony jest w sercu Barlinecko-Gorzowskiego Parku Krajobrazowego, zewsząd otoczony przez lasy, jeziora, bagna tworzące swoistą enklawę świata fauny i flory. Historia wsi liczy kilkaset lat, większość zabytków architektury została niestety zniszczona, ale przetrwały dankowskie drzewa. Są one niemymi świadkami historii tych terenów.

REKLAMA

W niewielkiej odległości od linii brzegowej Jeziora Wielgiego rosną dwa niezwykłe dęby liczące ponad 500 lat. Dęby o potężnych pniach  i niezwykłych rozłożystych koronach, których obwód przekracza 700 cm. Drzewa te zostały najprawdopodobniej zasadzone przez pierwszych Papstainów, którzy rozpoczęli swoje władanie Dankowem w roku 1465. Usadowione zostały na krańcach folwarku wyznaczając w ten sposób jego granice i dopełniając plan przestrzenny miasta.

Dąb Danko

Najważniejszym elementem dendrologicznym wsi jest park pałacowy zaprojektowany w stylu XIX wiecznych parków angielskich. Wykorzystywał on w swojej koncepcji rodzime drzewa, które rosły wcześniej na jego terenie. Park miał charakter romantyczny, z krętymi nieregularnymi alejami, mostkami i potężnym drzewostanem tworzącym aurę tajemniczości i dzikości.

Do dnia dzisiejszego zachowały się 300-500 letnie dęby, niezwykłe buki, w tym buki czerwone, żywotniki olbrzymie, jesiony, platany, modrzewie i ogromne lipy. Niestety obecnie teren ten uległ znacznej degradacji. Pozostał jednak nadal miejscem bardzo atrakcyjnym przybierając formę dzikiego i tajemniczego zakątka Dankowa.

Park jesienią

Południową granicę parku wyznacza rzeka Polka. Przekraczając rzeczkę zabytkowym mostkiem kierujemy się wzdłuż linii brzegowej Jeziora Wielgiego podążając przepiękną aleją dębowo-bukową w stronę rodzinnego grobowca rodziny von Brand. Była to ostatnia droga, którą przebywali zmarli członkowie rodu do miejsca spoczynku w mauzoleum - grobowcu. W okolicy grobowca natkniemy się na ciekawostkę dendrologiczną w postaci buków sadzonych tzw. metodą wiązkową. Potężne drzewa wyrastają bardzo blisko siebie tworząc efekt jednego ogromnego drzewa o niezwykłych kształtach.

"Buki wiązkowe" w pobliżu mauzoleum

Tak więc koncepcja parku pałacowego dopracowana została w każdym szczególe tworząc wspaniały efekt.

Park dankowski skrywa również swoją mroczną tajemnicę. Na terenie parku pochowana została ostatnia właścicielka Dankowa Cora von Alvensleben. Popełniła samobójstwo wraz ze służbą 29 stycznia 1945 roku, kiedy do wsi wkroczyły wojska rosyjskie. Zginęło również kilkunastu mieszkańców Dankowa. Wszystkich pochowano w nieoznaczonej zbiorowej mogile na terenie parku.

Kolejnym ciekawym miejscem przyrodniczym Dankowa jest leśna ścieżka dydaktyczna biegnąca w pobliżu mauzoleum. Rosną tutaj niezwykłe sosny w wieku około 160-180 lat, spośród których kilkanaście posiada dwa pnie wyrastające z jednej podstawy tworząc kształt liry pnącej się ku górze.    

Sosny o kształcie liry

Dankowskie drzewa stały się niestety świadkami ponurej historii Niemiec okresu hitlerowskiego. Otóż w roku 1933 na skwerze przy obecnym przystanku posadzono dwa dęby, upamiętniające dojście Hitlera do władzy. Nadano im imiona Hitler i Hindenburg, które wyryto na kamieniach pamiątkowych. Na szczęście wojna się zakończyła a dęby wciąż rosną.

Warte uwagi są również liczne aleje lipowe i kasztanowcowe biegnące wzdłuż uliczek dankowskiej wsi. Jedną z ciekawszych jest aleja akacjowa rozciągająca się wzdłuż leśnego traktu, który zmierza w kierunku Moczydeł a zaczyna się przy leśniczówce w pobliżu Jeziora Dankowskiego Małego. Są to drzewa w wieku około 100 lat. Warto wspomnieć, że akacje wzrastają do wieku 40 lat, a żyją maksymalnie 150 lat.

Ciekawym miejscem z przepięknym drzewostanem jest teren dawnego cmentarza z drzewami w wieku około 100-150 lat z pozostałościami nagrobków dawnych mieszkańców Dankowa.

W pobliżu wsi natrafić możemy na ogromne skupiska głazów narzutowych rozrzuconych przez lodowiec pośród drzew, tworzących prawdziwie górski krajobraz.

Dankowska przyroda to również fauna i flora dwóch jezior - Jeziora Dankowskiego Małego oraz Jeziora Wielgiego. Mniejsze z nich o powierzchni 21 ha i głębokości 8,9 metra otoczone jest otoczone jest przepięknym lasem sosnowym, który porasta wysokie skarpy otaczające jezioro na całej jego długości. Niektóre z drzew osiągnęły imponujące rozmiary i niezwykłe kształty.

Jezioro Dankowskie Małe we mgle

Większe z jezior - Wielgie o powierzchni 90 ha i głębokości 7,7 m posiada urozmaiconą linię brzegową z licznymi zatokami i półwyspami. Pas przybrzeżny to teren bagienny z lasem olchowym. Brzegi jeziora porastają trzcinowiska oraz połacie grzybieni białych. Występują tutaj liczne gatunki kaczek, gęsi gęgawe oraz niezwykle rzadkie bąki. Podczas eksploracji archeologicznej w jeziorach odkryto pozostałości późnośredniowiecznej ceramiki, żelazne kłódki, topory. Do dnia dzisiejszego wody jezior dankowskich stanowią atrakcyjny teren dla płetwonurków.

Jezioro Wielgie

Spotkać tutaj możemy polujące bieliki i rybołowy, które gniazdują w okolicznych lasach. W otulinie dankowskiej puszczy występują liczne żurawie, bociany czarne, kanie rude, czaple, kormorany i wiele innych gatunków ptaków. Teren ten to prawdziwa atrakcja dla ornitologów.

Z Jeziora Wielgiego wypływa rzeczka Polka, której wody zasilają niewielkie rzeki  będące dopływami Noteci. Tereny Polki to liczne młyny /niestety zniszczone/ oraz królestwo bobrów.

Ruiny tzw. Młyna Dolnego

Jeśli chodzi o świat ssaków to obok gatunków pospolitych takich jak jelenie, dziki, sarny spotkać możemy również żubry, które odłączyły się od swojego stada w okolicach Drezdenka i wędrują po dankowskich lasach. Kolejnym gatunkiem rozprzestrzeniającym się w szybkim tempie są wilki pojawiające się regularnie w okolicach Dankowa. Licznie występują tutaj borsuki, lisy, kuny a nawet przybyłe niedawno szopy.

Piękno drzew, niezwykły klimat stworzony przez zabytki architektury oraz bogactwo świata zwierzęcego czynią Danków miejscem niezwykłym o ogromnych walorach przyrodniczo-historycznych oraz turystycznych.

Tekst i zdjęcia: Adam Sokołowski

Żródło:
- Emilia Linkowska-Tudor "Park pałacowy w Dankowie"
- Zdzisław Linkowski  "Plan przestrzenny Dankowa"

Foto: Adam Sokołowski

Historia kilku miejscowości leżących w okolicach Barlinka.

KLAUSDORF, WIEŚ CYSTEREK

Wieś położona w niewielkiej odległości od Barlinka, o której po raz pierwszy napisano w 1289 roku. Owy wpis dotyczył nadania tych ziem na rzecz Wernera Albusa Witte. Miejscowość wówczas…

RICHNOW A RZEKA MYŚLA

Położony kilka kilometrów na południowy zachód od Barlinka Richnow, został założony w średniowieczu a pierwsza wzmianka o nim, pochodzi z 1337 roku. Była to typowa wieś, założona na…

MÜCKENBURG, WIEŚ W ŚRÓDLEŚNEJ KOTLINIE

Miejscowość położona w obrębie śródleśnej kotliny z sąsiadującymi z nią licznymi jeziorami polodowcowymi. Z niemiecka Mückenburg a po polsku Moczydło. Właśnie tą wieś, chcemy dziś

TAJEMNICZY DANKÓW - ''GDYBY DRZEWA MOGŁY MÓWIĆ''

Historia Dankowa i jego mieszkańców jest nierozerwalnie związana z przyrodą. Najpierw była puszcza, później pojawili się pierwsi osadnicy, którzy wykorzystali puszczańskie drewno do budowy…

CHURSDORF, ŚREDNIOWIECZNE MOSTKOWO

Wymieniana w kronikach już od 1296 roku miejscowość, oddalona od Barlinka o około 10 km, z niemiecka nazwana została Chursdorf. W tym roku odnotowane zostało prawo patronatu nad tutejszą

TAJEMNICZY DANKÓW

Danków niewielka wieś położona w województwie lubuskim, w połowie drogi pomiędzy Strzelcami Krajeńskimi a Barlinkiem. To miejsce niezwykłe, pełne tajemnic i niezwykłych wydarzeń

DWORZANIE Z NIEPOŁCKA

Pełna roślin naczyniowych i mszaków.  Poddana przez tysiące lat czynnikom erozyjnym. Jej szerokość to 2-3 km a głębokość 80-90 m. Imponująca, poprzecinana jarami a różnice jej poziomów…

SIEDE, WIEŚ NA SKRAJU PIĘKNEGO LASU

Żydowo, wieś położona ok. 3,5 km od Barlinka. Podobnie jak inne miejscowości, również i ta swoje początki ma w średniowieczu. Pierwsze wzmianki o niej, znajdziemy w księgach pod datą

FUNDATOR HALI Z DZIKOWA

W 1923 roku, w Barlinku otwarto halę sportową. Jej fundatorem był baron Dietrich von Klitzing, urodzony 18 lutego 1873 roku w Dzikowie. I właśnie tym razem, zapraszamy Państwa w historyczną

DEETZ, HISTORIA DZIEDZIC

Opowieścią o powstaniu Moczkowa, rozpoczęliśmy krótki cykl, w których chcemy Wam przybliżyć historię kilku miejscowości leżących w okolicach Barlinka. Dziś, zapraszamy w wirtualną

TOBELHOF, CZYLI JAK POWSTAŁO MOCZKOWO

O powstaniu Barlinka wiemy dużo. Jego pierwszym burmistrzem był Henryk Toyte. Rycerz, za rządów którego miasto rozrosło się, było silne i bogate. Akt nadania praw miejskich został podpisany…

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11

Dodaj komentarz